Maður með græna fingur

Ég hafði hugsað mér að minnast Braga í Eden hér á síðunni síðast liðinn miðvikudag, þegar hann var til moldar borinn, en það datt upp fyrir hjá mér þann dag svo ég geri það bara núna. Ég hafði skrifað dálítið um bernskuminningar mínar um hann og Eden í færslu hér í vor. En nú langar mig til að skrifa hér upp ljóð eftir hann sem birtist í minningargrein um hann í Morgunblaðinu. Þetta ljóð sýnir vel hversu hagmæltur og heimspekilega þenkjandi Bragi var.

Lífsklukkan

Lífsklukkan tifar og telur mín spor,
hún telur daga og nætur,
telur hvert sumar, vetur og vor
og veit mínar dýpstu rætur.

Lífsklukkan skilur allt lífsins mál,
um líf mitt stendur hún vörð,
er vitund míns hjarta og vakir í sál
og veit mínar stundir á jörð.

Lífsneistann finn ég flæða enn,
í framtíð er dulinn vafi.
Líf mitt er aðfall og útsog í senn,
andblær af tímans hafi

Bragi Einarsson

Bragi, hafðu þökk fyrir þetta ljóð og einnig allt það yndi sem þú skapaðir og veittir okkur samborgurum þínum með lífsstarfi þínu, unaðsreitnum Eden, Paradís á jörð.

Vonandi tekst nýjum eigendum að viðhalda þeim anda friðar og vellíðunar sem maður fann þar ávallt í hverri heimsókn, svo að enn um sinn verði gaman að skreppa í Eden í Hveragerði sér til andlegrar upplyftingar.

* Fleiri sem blogguðu um Braga: hlymur ; Kjaftatíkin