Ekki er frítt við að ég finni fyrir því að skammdegisgrýlan sé byrjuð að teygja arma sína inn í hugskotið. Maður ætti kannski bara að drífa í því að kaupa sér lampann fína sem ku vera svo gott að sitja við og lesa blaðið og borða morgunmat og vera svo kátur það sem eftir lifir dags, búinn að fá sinn sólarskammt í heilabúið og þá hjartað í leiðinni. Best að taka þetta til athugunar.
Fór og erindaði út í bæ í dag, það er leiðinda rigning og rok og mikið skrambi er orðið dimmt, maður sér varla handa skil og verður bara smástressaður í umferðinni, sem ég þó yfirleitt læt ekki fara í mig á meðan sæmilega bjart er í lofti. En svona er víst að búa á þessari eyju hér á norðurhjaranum, stundum skil ég ekki af hverju ég fæddist/var látin fæðast hér, fatta það á sumrin, en á veturna læðist oft sú hugsun að hvað það hefði verið yndislegra að búa nær miðbaug á þessum árstíma.
Það var eitt sem mér féll vel við í Afríku, að þar birtir kl. 6 og verður dimmt kl. 6, regular as clockwork, svo er bara regntími og þurrkatími, sem er gott, ekki þörf að þreyja umhleypinga með hitastigið sífellt rokkandi yfir og undir frostmarkið til skiftis. Held það væri þá betra að hafa fannfergi allan tímann og svo kæmi almennilegt vor þegar vorið á að koma, eins og mér skilst að það sé í löndum Mið-Evrópu.