Draumur á Jónsmessunótt

Í dag fórum við að skoða Árbæjarsafn, það var gaman að koma þangað eins og ævinlega og huggulegt að fá sér kaffi í Dillonshúsi. Það var meira að segja nógu hlýtt og gott veður til að sitja úti og það í glampandi sól.





Á heimleiðinni fór ég að hugsa um leiksýningu sem ég sá sviðsetta í Elliðaárdalnum fyrir þremur árum og ég held að sé barasta minnisstæðasta leiksýning sem ég hef séð á ævinni, að Kardemommubænum frátöldum á bernskuárum mínum. Það var sýning á "Draumur á Jónsmessunótt" eftir Villa gamla hristispjót (William Shakespeare) sem áhugaleikfélagið Sýnir setti upp þar, úti undir beru lofti. Það var dýrðlegt að horfa á leikrit úti í guðsgrænni náttúrunni og nýstárlegt að elta leikarana frá einu "sviðinu" yfir á annað. Hér eru myndir frá þessari sýningu, sem ég rakst á á ferð um netið, en meðal leikenda var Ágústa Eva Erlendsdóttir, sem seinna meir varð fræg að endemum undir nafninu Silvía Nótt.
Ég má til að fara að sjá uppsetningu leikflokksins á "Máfurinn" eftir Anton Tjekov núna í lok mánaðarins, með skólasystur minni Júlíu Hannam í einu af aðalhlutverkunum. Vonandi að veðrið verði gott; best maður leggist á bæn og krossi fingur í þokkabót til vonar og vara, þá ætti það að ganga upp.


P. s. :

Til hamingju með soninn,
Vala og Jói!